De yurt uit, de bergen in

Zo, daar zitten we dan. Op ruim 2km hoogte, op de Catedral, één van de hogere (hoogste misschien wel?) bergen in de omgeving van Bariloche.
We zijn twee dagen geleden uit de yurt vertrokken, hoewel het nu alweer weken geleden voelt. Het hotel daarna was goddelijk, en de 'simpele' mcBurger die avond meer dan welkom. Wat is een hotelontbijt trouwens luxe als je al weken alleen maar een beetje toast en minicroissants krijgt zeg!

Gisteren zijn we verkast naar ons hostel voor de komende vier nachten: Greenhouse Hostel. Dat ligt een stuk buiten Bariloche (ten oosten), aan het enorme bergmeer. Het uitzicht is betoverend. Zeker 's avonds is het alsof je naar een schilderij zit te kijken. Ik ga nog proberen wat foto's ervan te maken, maar ik vrees dat het gewoon niet op beeld te vatten is.

We zijn gisteren de stad in geweest, en hebben vrijwel alle chocowinkels bezocht. Als volleerde drugsdealers probeerden medewerkers van elke winkel ons door stukjes te laten proeven verslaafd te maken aan hun 'stuff'. Hierdoor waren we zonder een peso uit te geven zes winkels later simpelweg misselijk van de choco :-) Desondanks heeft Tamara nog een chocolaatje gekocht (in de vorm van een giraffe!) en die hebben we samen opgegeten. Voor vier peso de hele dag choco proeven vonden we wel een goeie score.

Een van de uitdagingen van Bariloche is het bussysteem. Waarom? Dezelfde reden waarom toeristen Nederland hekelen. OV-chipkaart. Alleen te koop op twee plekken, en alleen op te laden op een handjevol obscure plaatsen. En alles wat je erop stort ben je kwijt. En soms werkt het niet en moet je alsnog cash betalen. Oh, en alleen geldig in Bariloche. Gelukkig snappen we het redelijk en het busnet is erg goed. Hierdoor hebben we nog geen taxi's of georganiseerde tours nodig gehad, wat fors scheelt.

Vandaag hebben we dus een uitje naar de berg. Na onze ervaringen in Oostenrijk op de berg afgelopen zomer hebben we deze keer slim gedaan: truien en jassen mee, lange broeken aan. En dat is maar goed ook. Het is mistig, en boven is het brrrrrr 4 graad! Nouja mistig... De wolken hangen gewoon een beetje laag. We hebben een stevig stuk gewandeld, maar het zicht is zo slecht (ik denk rond de 15 meter) dat navigeren erg lastig is. Nu dus veilig en warm een kop koffie in de berghut, en natuurlijk warme choco voor Tamaar :-)

Vanavond gaan we een beetje valsspelen met het eten. Ik ga pannenkoeken bakken, want daar hebben we allebei zin in. Morgen kookt Tamara, ik geloof dat ze geïnspireerd is geraakt door de stapels pompoenen die hier overal in de supers liggen. Als het weer morgen goed is gaan we het (vast erg koude) bergmeer bezwemmen (of in het geval van Tamara tot de knieen erin en piepen dat het zoooooooo koud is :-)).
Maandag gaan we het Circuito Chico fietsen, een rondje van 25-ish km door het gebied, met veel mooie uitzichten. Als we tijd hebben kunnen we dan ook daar nog een bergje op, hopelijk met beter weer. En dan moeten we dinsdag alweer door: om 13:45 vliegen we naar Mendoza, de wijnstad van Argentinië.

Nu is het tijd voor een (zelfgesmeerde, meegenomen :-)) boterham met kaas, want we blijven Hollanders ;-)

Groetjes,


Tobias